MİNNET EYLEMEM

Bmadd11                                               G
Har içinde biten gonca güle minnet eylemem
                                                    Bmadd11
Arabî Farisî bilmem, dile minnet eylemem
                                                     Em
Sırat-i müstakim üz’re gözetirim rahimi
                                                Bmadd11
Zalimin talim ettiği yola minnet eylemem
G                                              Bmadd11
Zalimin talim ettiği yola minnet eylemem
 
Bmadd11                                                 G
Bir acayip derde düştüm herkes gider karına
                                                                Bmadd11
Bugün buldum bugün yerim, hak kerimdir yarına
                                                              Em
Zerrece tamahım yoktur şu dünyanın varına
                                                                  Bmadd11
Rızkımı veren Huda’dır kula minnet eylemem
G                                                      Bmadd11
Rızkımı veren Huda’dır kula minnet eylemem
 
Bmadd11                                               G
Ey nesimi, can nesimi ol gani mihman iken
                                                   Bmadd11
Yarın şefaatlarım ahmed-i muhtar iken
                                                           Em
Cümlenin rızkını veren ol gani settar iken
                                                          Bmadd11
Yeryüzünün halifesi hünkara minnet eylemem
G                                                      Bmadd11
Yeryüzünün halifesi hünkara minnet eylemem


Kullanılan akorlar:
Bmadd11: x24430


LÜGAT:
AHMED-İ MUHTAR : Hz. Muhammed.
ARABİ : Arapça. Arap dili.
FARİSİ : İran dili. Farsça, Acemce.
HÜDA : (Far. Huda) Tann.
İBLİS : 1. Şeytan. 2. Hilekar.
MİNNET : Şükür, teşekkür etme.
RAH : 1. Yol. 2. Tutulan yol, meslek, usül.
SETTAR : Örten; Allah.
SIRAT-I MÜSTAKİM : Doğru yol.
GANİ:  Zengin
MİHMAN: Kalıcı
ŞEFAAT: Bir kimsenin günahlarının bağışlanması için peygamberin kul ile Tanrı arasında yaptığı aracılık.
RIZK : 1. Azık, yiyecek, içecek şey. 2. Allah'ın herkese bahşettiği nimet.
TAMAH : (Ar. tama') Doymazlık, çok isteme, aç gözlülük.